Aangekomen in het enigszins verlaten skidorpje, werden we overvallen door een stevig bui. Na een klein half uurtje werd het droog genoeg om verder te biken langs het lac de Flaine (1417m). In de winter kun je je niet voorstellen hoe mooi dit dalletje is, sterker nog; je hebt sowieso geen flauw idee wat hier verscholen ligt: kalfjes die ons nieuwsgierig maar schuchter de pas afsnijden, een knalgroene begroeiing en een mooi groen meertje.
Het zwarte pad
Dit pad wordt zeker niet voor niets als zwart aangeduid op de kaart. Sterk wisselende temperaturen doen permanent stukjes rots afbreken die als een lawines naar beneden glijden en de track er niet makkelijker op maken. Na een pittige en natte afdaling arriveren we in het mooie dal van Plaine Joux (1300 m). Ook dit rustieke valleitje is bij de wintersporter onbekend, omdat men op dit rechte stuk tussen Carroz en Flaine altijd even flink gas geeft om snel op bestemming te zijn. Mocht je nou hier eens op de rem trappen en dit dalletje inlopen of inglijden, dan ontdek je een heerlijk gelegen Gite, waar we voor jou een avontuurlijke wintertrip op maat kunnen aanbieden. Autovrij, geen massatoerisme, met de sneeuwscooter naar de skilift gesleept worden en na het skiën bijtanken in de outdoor hot tub......klinkt goed toch?!
Slecht weer
Een half uurtje later komen we aan in het dorpje les Carroz, waar we voor het eerst vandaag gebruik maken van de lift om de zwaartekracht te trotseren. Boven aangekomen begon het weer te regenen en de temperatuur van 8 graden maakte het er niet comfortabeler op. Na een korte klim kwamen we terug op de eerste top die we op de heenweg vanaf de andere kant beklommen hadden en vanaf hier was het alleen nog maar afdalen! Via de bossen van Morillon een downhill van meer dan 1000 hoogtemeters over mooie en rustige tracks. Na een kleine slam van ondergetekende (nooit alleen vóór remmen op dit soort passages!) doken we het bos in waar de dennennaalden gelukkig wat meer grip boden. Al snel kwamen we uit op op het pad die als geografische grens fungeert tussen de Vallée du Giffre en de Vallée d'Arve. Beide kanten bieden normaal gesproken een geweldig uitzicht, maar nu even niet. De bewolking ontnam ons het zicht en de kou deed ons nog harder verlangen naar een hete sauna mét welverdiend pilsje...
Zelden voelde een sauna zo goed..
De keuze van de blauwe biketrack 42 bleek een goede en voerde ons in flinke vaart door de bossen van Morillon. De laatste 7 kilometers waren zwaar in regen die weer met bakken uit de hemel kwam en benen die verlangden naar......tja, naar eigenlijk helemaal niks meer! Een laatste klim van 50 hoogtemeters bracht ons na 8 uur bulderen om 19:00 thuis bij ons chalet na een geweldige maar loodzware tocht. Zelden voelde een sauna zo goed als deze avond!
Over Arno
Bij Arno is de passie voor de bergen al op jonge leeftijd ontstaan. Bijna z'n hele leven komt hij jaarlijks in de Alpen en is dat ook van plan nog lang te blijven doen.