Waarschijnlijk kent u het Binntal niet. Even uitleggen: dit is het enige zuiddal van betekenis in het oostelijk deel van het Zwitserse kanton Wallis. De bewoners hebben het in de loop der eeuwen niet gemakkelijk gehad. Voordat Wallis zich als één van de laatste kantons in de 17e eeuw aansloot bij de confederatie, stond dit deel onder invloed van allerhande vijandige heerschappen en tirannen. Van Romeinen tot Kelten en zelfs Napoleon.
Je proeft de historie
De geschiedenis is hier tastbaar, het dal proeft gewoon historie. En je merkt dat het leven hier keihard was. In de periode van zes maanden sneeuw werd hier geen rap –de Zwitserse cent- verdiend. Na zes dagen werken, mochten de Binntäler zondags via een smalle doorgang hun dal verlaten. Tijd voor de kerkdienst in het tien kilometer verderop gelegen Ernen. Lopend, wel te verstaan. En als een soort van bonus eiste deze tocht ook nog eens slachtoffers als gevolg van de lawines.
Populair bij Nederlanders
Hé Ernen, zult u zeggen: is dát niet het dorpje met de best bewaarde huizen van heel Zwitserland? Ligt dat niet vlakbij Fiesch met zijn Eggishorn en het prachtige uitzicht op de Aletschgletsjer? Inderdaad: Fiesch. Met Bettmeralp en Riederalp een populair skigebied, vooral bij Nederlanders. Hoewel ik al op veel plaatsen in Wallis heb geskied, ben ik dáár gek genoeg nog nooit geweest. Even rondkijken en vast sfeer proeven dus op deze fraaie septemberdag.
Winkelen in Fiesch?
Goed, Fiesch. Grote plaats met een flinke supermarkt, zou je denken. Voor de deur van de Coop parkeren gaat niet: te weinig plekken. De winkel zelf is tamelijk mini, eerlijk gezegd. Tijd voor rustig nadenken over de gewenste boodschappen is er niet, want twee Coop-dames komen ons om beurten vertellen dat de winkel om 12 uur dicht gaat. Mittagspause! Met de helft van de gewenste aankopen verlaten we snel de super. Op zoek naar de plaatselijke sportwinkel. Want ook in Fiesch komt het winterseizoen eraan. Misschien zijn de nieuwste modellen ski’s gearriveerd en kunnen we vast kennis nemen van de laatste kledingtrends? Vol verwachting lopen we anderhalf uur later (ja, ook Intersport is tussen de middag gesloten) de enorme winkel binnen. Getver, constateren we tien minuten later als we weer teleurgesteld buiten staan. Alleen superdure merken, veel bling-bling, plichtmatige verkoopsters en geen klanten. Is de eerste indruk niet altijd de beste?
Was het maar winter…
Met een unheimisch gevoel keren we snel terug naar het Binntal, waar we op 1500 meter hoogte –aan het einde van een dal- een geweldige berghut hebben gehuurd. Hier in de beslotenheid van de omringende bergen met welluidende Duitse én Italiaanse namen (de grens is niet ver weg), beginnen we te mijmeren over de winter. In het hoofdplaatsje Binn kwamen we op een wandeltocht heel verrassend één skiliftje tegen. We proberen ons hier de winter voor te stellen. Op deze piste worden de nieuwe talentjes geboren, hier zit de dorpsoudste nog achter de kassa, prepareren de bewoners hun eigen afdaling, is het hele dal betrokken bij de jaarlijkse skiwedstrijd. En dat allemaal zónder Nederlanders.