Van jongs af aan heb ik iets met motoren. Toen ik 16 werd wilde ik natuurlijk een brommer, maar dat vonden mijn ouders niet zo’n goed idee, veel te gevaarlijk! Een motorrijbewijs, hahaha je maakt een grapje zeker? Ik heb me jarenlang laten tegenhouden door allerlei meningen van familie en vrienden, totdat ik in Italië ging wonen. Dagelijks zag ik veel motoren in de bergen rijden; dat wilde ik ook!
15 haarspeldbochten naar beneden
Binnen een maand had ik een scooter aangeschaft en tufte met mijn 125cc (ja, dat mag in Italië) door de 15 haarspeldbochten van mijn huis naar het werk. Heerlijk! Maar de echte ‘grote’ motorkriebels bleven jeuken, dus op naar de rijschool voor motorrijlessen. Na 9x een uur door Riva del Garda te hebben gereden was het tijd voor het examen. En dat stelde niet zo heel veel voor: 8-tjes rijden, slalom, noodstop en nog 20 minuten veilig door het centrum vol toeristen manoevreren. Daarna was ik de trotse bezitter van rijbewijs-A! De keuze voor een motor was snel gemaakt: een rode Ducati Monster 695cc.
Nooit harder dan 60/70 km per uur
En toen moest ik natuurlijk eigenlijk nog leren motorrijden, want die lessen stelden niet zoveel voor. Ik had ook nog nooit harder gereden dan 60/70 km per uur en alleen binnen de bebouwde kom. De eerste paar keren dat ik op stap ging maakte ik iedere keer wel een domme fout, waardoor je erg snel wijzer wordt. Niet parkeren met je voorwiel naar beneden als de parkeerplaats afloopt. Niet stoppen op een schuin aflopende weg, waardoor je het hele gewicht van de motor op één been moet dragen. Er viel een hoop te leren, en dat alles zonder mezelf of de glimmende monster te bezeren.
Geen snelheidsduivel
Hoe stuur je nou het beste een haarspeldbocht in en uit? Goed kijken, meebewegen, ontdekken en tips vragen aan ervaren motorrijders, zo heb ik het geleerd. Heel wat uurtjes heb ik rondgereden op rustige en minder rustige bergweggetjes en enorm genoten. Of ik een snelheidsduivel geworden ben? Nee, en dat zal ik ook nooit worden ook. Inmiddels kan ik me aardig redden in de bergen, maar zijn we weer verhuisd naar het platte Nederland. En ja, da’s heel andere koek op de motor….