Half April was ik een aantal dagen in de omgeving van het Lac d’Annecy, een regio die beroemd is om haar mogelijkheden om te paragliden en deltavliegen. Op de eerste dag maak ik een tandemvlucht paragliding boven het meer van Annecy. Op zich wel grappig als je bedenkt dat ik tot een aantal jaren geleden nog een vorm van vliegangst had en ik nog steeds bij het dalen van een vliegtuig regelmatig met m’n hoofd boven het papieren zakje hang.
Een vliegtuig al spannend
Ik ben niet helemaal onbekend met de sport paragliden. Mijn vriend heeft deze sport een aantal jaren beoefend en ik heb hem regelmatig ergens bovenop een berg afgezet, waarna ik hem weer ergens in het dal kon oppikken. Maar ja, ik vond een vliegtuig altijd al spannend genoeg, dus aan paragliden heb ik me nooit gewaagd. Toch ga ik het nu proberen, een tandemvlucht in deze mooie omgeving.
Super faciliteiten voor paragliding
De faciliteiten voor paragliding in Annecy zijn super. Er zijn diverse vliegscholen, ideale weersomstandigheden en diverse goede start- en landingsplekken. De sport leeft hier duidelijk, op een mooie dag zie je tientallen tot honderden gekleurde schermen in de lucht. We rijden naar “Planfait”, een startplaats bij de plaats Talloires aan de oostkust van het meer. De weg naar boven is prima te doen, zelfs bussen kunnen naar boven rijden en er is een grote parkeerplaats. Bij “Planfait” is zelfs een avonturen-klimpark in het bos, zodat de hele familie zich kan vermaken.
Goed vastgespen
Ik maak kennis met Franck, de instructeur, die vanmiddag met mij gaat vliegen. Hij vertelt me dat de omstandigheden perfect zijn vandaag; er is veel thermiek (opstijgende lucht) waardoor we waarschijnlijk lang kunnen vliegen. Hoewel het 20 graden is, trekken we een warme jas en handschoenen aan. Franck gespt me in het harnas en ik vraag voor de zekerheid of alle sluitingen goed vast zitten. Ik wil niet dat ie me zo dadelijk verliest als we in de lucht hangen!
Run, run, run...
Na een korte uitleg over de start (“Just run, run, run when I say so...”) is het tijd om het luchtruim te kiezen. Na een paar stappen zijn we al in de lucht! Het voelt een beetje onwerkelijk om ineens zo met de wind om je oren boven een bos te hangen. Al snel vindt Franck thermiek en al bochten draaiend ‘klimmen’ we ruim 1000 meter omhoog naar zo’n 2200 meter. Er staat een flinke wind en we gaan behoorlijk op en neer. Na 5 minuten in de lucht ben ik echt kotsmisselijk.
Gestuiter en gehobbel
Franck vraagt hoe het gaat en of ik snel naar beneden wil. Tja, misselijk of niet, dit is iets wat ik niet vaak doe, dus vliegen zullen we! Het uitzicht is werkelijk geweldig; het meer, de bergen en de rotsen! Als we relatief dichtbij een rotswand zijn, vliegen de vogels om ons heen. Mijn maag kan het gestuiter en gehobbel niet meer aan en we vliegen richting het meer, waar het een stuk rustiger is in de lucht. Na nog wat rondjes boven het meer is het tijd voor de landing. De landing verloopt rustig en ik ga eerst even 10 minuten in het gras zitten bijkomen. Oei wat voel ik me ellendig, maar wat een geweldige ervaring was dit. En dan komt de vraag: “Wil je morgen nog een keer vliegen?”. Na een korte twijfel stem ik in, als ik niet nog een keer ga heb ik vast spijt als ik weer thuis ben.
Wordt vervolgd....