Na een waardeloze zomer in Nederland hadden we in september behoefte aan zon en warmte. En hoewel we gek zijn op de Alpen besloten we het dit keer toch wat zuidelijker te zoeken, om zeker te zijn van mooi weer. Al snel kwamen we op het idee om naar Andalusië te gaan; eerst een weekje wandelen in de Alpujarras en de Sierra Nevada. En daarna door naar het zuidelijkste puntje van Spanje, Tarifa, om te kite- en windsurfen. Een goed plan!
Ons eigen huisje tussen de olijfbomen
Op zondagavond landen we om 23.00 uur in Malaga. We halen onze huurauto op en binnen 5 minuten zijn we bij het hotel waar we onze eerste nacht doorbrengen. De volgende dag rijden we naar het stadje Orgiva in de Alpujarras, zo’n 30 minuten van de kust. We verblijven op een prachtige ‘cortijo’, hier hebben we ons eigen huisje tussen de olijfbomen. Als ik ’s middags met een boekje languit onder een olijfboom lig - met een fantastisch uitzicht op de bergen - bedenk ik me dat ik het - ook zo - prima een weekje kan volhouden hier.
Slome start
Na een wat slome start – we hadden ons nog zo voorgenomen op tijd op te staan – rijden we de volgende dag rond 10.00 uur richting Capileira. Capileira is één van de beroemde witte bergdorpjes (Pueblos Blancos) in de Alpujarras, en een perfect uitgangspunt voor mooie wandelingen in de Sierra Nevada. Als wij tegen 11.00 uur klaar zijn om te beginnen aan onze eerste wandeling zien we al diverse wandelaars terugkomen. De temperatuur loopt al tegen de 30 graden, dus het zou verstandiger zijn geweest om eerder op pad te gaan.
Dit was toch een eenvoudige wandeling?
We lopen de route ‘pra-69’, een wandeling van 7 km door de Poqueira kloof, die zo’n 3,5 uur zou moeten duren. De wandeling begint met een mooie afdaling naar de kloof waar een riviertje stroomt. We hebben een routebeschrijving die ons de route – blijkt achteraf – in tegengestelde richting beschrijft. Hierdoor is het lastiger de juiste weg te vinden. Bij de brug over de rivier is het ons niet helemaal duidelijk waar we heen moeten, maar een vriendelijke Spanjaard wijst ons de weg. We moeten behoorlijk klimmen (dit was toch een eenvoudige wandeling?). Het is bloedheet en na 20 minuten hebben we het gevoel dat we toch niet goed lopen. We besluiten terug te gaan naar de brug in de kloof.
Links: De eerste 'Era' (dorsvloer) in de wandeling. Rechts: Deze Spanjaard wees ons het juiste pad
Eras en cortijos
Na zo’n 30 minuten zoeken en heen-en-weer lopen, blijkt dat we toch het goede pad liepen en dat het steile pad de enige stevige klim in de tocht is, ahaa! We kunnen er wel om lachen – de wandeling was toch al aan de “korte kant”. Het enige wat de tocht écht zwaar maakt is de temperatuur en de vliegen. Het is bloedheet en ik maak continu gekke bewegingen met m’n armen om de vliegen weg te jagen, wat natuurlijk niet lukt. Het is een prachtige en afwisselende wandeling. Overal zijn terrassen met fruitbomen, ‘eras’ (dorsvloeren), oude ‘cortijos’ (boerderijen) en mooie vergezichten op de toppen van de Sierra Nevada.
De toppen van de Sierra Nevada op de achtergrond
Verlaten dorpje
Halverwege de wandeling komen we langs het verlaten dorpje La Cebadilla. Vanaf hier volgen we een stijgende – ietwat saaie weg – terug richting Capileira. Een pad leidt ons langs een naaldbos en na 3,5 uur komen we weer aan in Capileira. De wandeling is dus prima te doen in 3,5 uur, aangezien wij een gedeelte 2x hebben gelopen!
Grote koude cola
In Capileira zoeken we zoeken een lekker terrasje op in de schaduw en genieten van een grote koude cola. Door de warmte moet ik nog even niet aan eten denken, die tapas komen straks wel! De volgende dag bezoeken we Granada en het Alhambra en later in deze week maken we nog een prachtige tocht in de Sierra Nevada. Het verslag van deze wandeling kun je binnenkort lezen op indebergen.nl.
Links: We hebben liters water gedronken. Rechts: Weer bijna terug in Capileira
Over Miranda
Miranda is dol op de Alpen en is hier ook regelmatig te vinden. Zowel in de zomer als in de winter. De perfecte vakantie bestaat voor haar uit bergen, water, actie, relaxen, een goed boek en heerlijk eten. Haar avonturen op het water, de mountainbike, de motor of te voet deelt ze in haar blogs.