Trouwen in de bergen, en dan het liefste in Braunwald, in Familiehotel Hüttenberg. Ja, dat moest het worden. Niet met een auto (want autovrij) maar met een paardenkoets, tussen de veldbloemen en met uitzicht op de Ortstock. Al een jaar geleden gepland en met hemelvaart was het dan eindelijk zover. De toppen waren wit, de velden bezaaid met prachtige veldbloemen, de hemel strakblauw en het bruidspaar zag er stralend uit: een sprookjesdag!
Een jaar van tevoren
Het prikken van de datum ging snel: hemelvaart moest het worden. Lekker in de lente, mensen hebben een lang weekend vrij en in het hotel is plek. Over de locatie hebben we wat langer gedaan. Duidelijk was natuurlijk dat er in het hotel mensen konden overnachten en dat het diner bij ons zou plaatsvinden. Maar... de gastenlijst was vele malen groter dan het aantal mensen dat in ons huis past. Ook zou er een ceremonie, een receptie en een dansfeest moeten komen. Gelukkig heeft Braunwald een prachtige kerk, met daar aanvast een mooie zaal. De kerk was geschikt voor de ceremonie en de zaal werd geschikt bevonden voor de receptie en het avondfeest. De ruim 100 gasten zouden goed passen. De uitnodigingen werden verstuurd en de aanmeldingen stroomden binnen. Het thema: paardenbloemen (lievelingsbloemen van de bruid).
Een maand van tevoren
Ik knutsel graag en veel; de decoratie van het huis doe ik altijd zelf. De bruid wilde aanvankelijk de decoratie van de bruiloft zelf doen, maar kwam daar al gauw op terug. Ik heb een maand lang paardenbloemen geknipt, geplakt en genaaid. Veel werk maar met een heel mooi resultaat. Nu maar hopen dat ook de natuur meewerkt en dat de weides vol staan met paardenbloemen.
Ook de planning van de dag moest rond zijn. Personeel indelen, zorgen dat het servies op de juiste tijd op de juiste locatie is, groente en vlees voorbestellen, kamers indelen, alles met iedereen nog eens doorspreken. Kortom: een hoop te regelen, en gelukkig houd ik daar erg van ;-).
Een week van tevoren
Een bruidstaart voor 100 mensen! Toen ik de bruidstaart bestelde en vertelde dat de taart in een bergbaantje moest, antwoordde de mevrouw aan de andere kant van de lijn: is de deur dan wel breed genoeg? Want, ja ja, zo’n taart is 1 meter bij 70 cm! Ik heb alle deuren nagemeten, slapeloze nachten gehad en toen de taart uiteindelijk op z’n bestemming was aangekomen, helemaal heel, heb ik staan juichen. De eerste gasten arriveerden; langzaam werd de groep groter en groter. Het was heel gezellig in huis, de spelletjes kwamen iedere avond op tafel en de feeststemming zat er al goed in, nog voordat de huwelijksdag begonnen was.
Een dag van tevoren
Het weer zag er goed uit, de bruidsjurk was veilig aangekomen, de bruidstaart stond klaar, de bestellingen waren binnen, op alle bestemmingen was drank genoeg, de witte wijn stond koud en de rode juist weer niet, de decoratie was af, de koets was besteld, de bruidskinderen (waaronder die twee van mij!) wisten wat ze allemaal mochten doen en het personeel wist wat, wanneer en waar. Alleen met de nachtrust ging het niet zo goed...
De huwelijksdag
Stralend weer, warm en de paardenbloemen stonden in volle pracht op de bergweides: perfect! Na het ontbijt druppelden de laatste gasten binnen. Ieder trok zich even terug om zich om te kleden en op te tutten. Verzamelen op het terras van het hotel en dan wandelen naar de kerk, op hoge hakken over een onverharde bergweg. De optocht zag er kleurig uit en het dorp liep uit om te kijken. Ondertussen hielp ik de bruid en bruidegom in de koets. Ze zagen er prachtig uit! Hùn dag was begonnen.
De dag liep vloeiend, alles klopte: een echt sprookjeshuwelijk in de alpen. Het was een mooie en lange dag, waar ieder met een warm gevoel op terug kan kijken.
Ik wens het pas getrouwde stel een mooi en gelukkig leven samen.
Over Martje
De mooie houten chalets met balkons vol met geraniums, weilanden vol met ontelbare soorten bloemen en heel veel rust. Dat Zwitserland, dat je nu voor je ziet, bestaat echt... en Martje woont er middenin.