Bergpassen in Frankrijk zijn geweldig om te bezoeken of te bedwingen. Met de auto of motor vergt het een stuk minder inspanning dan op de fiets, maar het uitzicht op de top is voor iedereen hetzelfde. Frankrijk is een land vol mooie, hoge bergpassen. Veel daarvan zijn bekend van de wielersport en de Tour de France. De routes nemen je mee door een prachtig berglandschap en bieden onderweg vaak punten om even te stoppen. In dit weblog licht ik zeven bergpassen in Frankrijk voor je uit.
De ene bergpas in Frankrijk is nog mooier dan de ander. Veel Franse bergpassen kennen een lange historie en werden eeuwen geleden al gebruikt om van dal naar dal te trekken. Pas jaren later kregen bergpassen een toeristische functie. Een bergpas in Frankrijk staat ook wel bekend als 'col'. Wil je alle bergpassen in Frankrijk achter elkaar bezoeken kies dan voor de Routes des Grandes Alpes. Deze 720 kilometer lange route gaat van Thonon-les-Bains bij het Meer van Genève naar Nice aan de Middellandse Zee.
De Col du Galibier verbindt Saint-Michel-de-Maurienne met Briançon via de Col du Télégraphe in het noorden en de Col du Lautaret in het zuiden. De pas bereikt daarbij een maximale hoogte van 2646 meter. Een tip is om vanaf de pashoogte een wandeling te maken naar het op 2704 meter hoogte gelegen uitzichtpunt. Hier kun je de toppen van de Mont Blanc, Grand Galibier en La Meije bewonderen. De Col du Galibier is regelmatig onderdeel van een gevreesde etappe van de Tour de France.
Net als de bovengenoemde Franse bergpas, is ook de Col d’Izoard regelmatig onderdeel van de Tour de France. De pas verbindt Briançon met de vallei van de rivier de Guil en bereikt een maximale hoogte van 2360 meter. Het landschap is bijzonder en heeft iets weg van de maan. Er is weinig begroeiing en het is erg rotsachtig. Onderweg passeer je meerdere punten waar je even kunt stilstaan om van het uitzicht te genieten.
De Col d’Agnel, ook wel Agnelpas en Colle d’Agnello, verbindt het Franse Molines-en-Queryras met het Italiaanse Sampeyre. Ook deze pas behoort met een maximale hoogte van 2744 meter tot de hoogste bergpassen van Frankrijk en de Alpen. De Agnelpas is meerdere malen onderdeel geweest van de Giro d’Italia en ook een aantal keer van de Tour de France. De route over de Col d’Agnel is prachtig en neemt je mee langs schitterende uitzichten. Stop ook zeker even op de pashoogte om de 3841 meter hoge Monviso te bewonderen. ’s Winters is de pas gesloten.
Met een maximale hoogte van 2770 meter is de Col de l’Iseran niet alleen één van de hoogste bergpassen van Frankrijk, maar ook van de Alpen. De pas ligt geheel in Nationaal Park de la Vanoise en verbindt Bourg-Saint-Maurice met Bonneval-sur-Arc. Onderweg passeer je het plaatsje Val d’Isère en ook kom je langs een zijdal van de Maurienne. Je kunt dieren als gemzen en marmotten spotten en ook is het mogelijk om op de pashoogte even te stoppen bij het restaurant en de kapel. ’s Winters is de pas gesloten vanwege sneeuwval.
Ook de Col de La Bonette is een hoge bergpas. De route behaalt een maximale hoogte van 2715 meter en vormt een verbinding tussen Jausiers en Saint-Étienne-de-Tinée. De pas bevindt zich in het Nationaal Park du Mercantour en ligt niet ver van de Italiaanse grens. Wanneer je eenmaal het hoogste punt van de bergpas hebt bereikt, kun je via een zijweg naar de Cime de La Bonette rijden. Halverwege kun je de auto parkeren en deze 2860 meter hoge berg via een wandeling beklimmen. ’s Winters is de pas gesloten.
De maximale pashoogte van de Col de la Croix-de-Fer ligt met 2068 meter een stuk lager dan andere bergpassen in dit rijtje, maar is daarom niet minder bijzonder. Vertaal je de naam van deze pas naar het Nederlands, dan is dat letterlijk ‘ijzeren kruis’. Dit vanwege het ijzeren kruis op de pas. De Col de la Croix-de-Fer verbindt Saint-Jean-de-Maurienne in de Savoie met le Bourg-d'Oisans in de Isère. Ook deze pas is ’s winters gesloten en onderdeel van skigebied Les Sybelles.
Bergpas Col du Mont Cenis ligt in het Mont Cenismassief en wordt al eeuwen gebruikt als verbindingsweg tussen het Franse Lanslebourg en het Italiaanse Susa. Halverwege de bergpas passeer je het Lac du Mont Cenis. Dit turquoise/blauwe meer is prachtig om te zien. ’s Winters is de pas afgesloten voor verkeer, omdat dit gebied onderdeel is van het skigebied Val Cenis.
De bergen hebben iets magisch en dat is een gevoel dat iedere keer weer naar boven komt als Florien er is. Jaloersmakende momenten vergeleken met hier, want waarom hebben wij geen bergen? Ze is voornamelijk 's winters in de Alpen te vinden, maar ook in de zomermaanden wil Florien nog meer magische plekken ontdekken in de bergen.
