Rotsklimmen is een sport die nog relatief jong is, maar gestaag aan populariteit wint. In Nederland bestaat er helaas geen mogelijkheid om te rotsklimmen. Op zo’n 2,5 uur rijden vind je de voor ons dichtstbijzijnde klimgebieden tussen Luik en Namen in België, maar beter nog kun je naar Oostenrijk. Daar lijken de opties namelijk ongelimiteerd en je vindt er veel klimgebieden met routes voor klimmers van elk niveau. Wij ontdekten een weekend lang een aantal klimgebieden in de buurt van Innsbruck en als kers op de taart deden we ook nog een hele mooie klettersteig in Nassereith.
Klimmen onder de rook van Innsbruck
Het eerste klimgebied dat we aandoen is een bergkloof met de naam Ehnbachklamm. Dit klimgebied is onderdeel van het Climbers Paradise Tirol en ligt boven Zirl, een dorpje dat zich bevindt onder de rook van Innsbruck. Het klimgebied is gesitueerd rondom de bedding van de rivier de Ehnbach. Dit gemoedelijke stroompje van de rivier voorziet onze klimdag niet alleen van een prettig achtergrondgeluid, maar biedt onze voeten ook verkoeling na een intensive klim. We laten ons vertellen dat deze kalmte niet vanzelfsprekend is en dat het reviertje zich bij hevige en langdurige regenval ontpopt tot een woest kolkende wildwaterbaan. Het gebied is een onderdeel van Alpenwelt Karwendel. De omgeving is prachtig en het gebied leent zich goed om ook je niet klimmende familieleden, kinderen of vrienden mee te nemen, omdat er veel ruimte is en het gewoon een fijne plek is om te zijn. Tevens doorkruisen verschillende wandpaden het gebied. De wandeling van het klimgebied van en naar Zirl door de kloof is heel erg mooi en een fijn extraatje als je er alleen bent om te klimmen.
Wij worden bijgestaan tijdens het klimmen door Jacob en Gerard. Klimmers van het eerste uur en zeer ervaren berggidsen. Het zijn mannen die stenen eten bij het ontbijt en het zijn mannen wiens verhalen ertoe doen. Het zijn verhalen van klimpartijen met bekende klimmers, van onmogelijke routes en van het leven in de bergen in het algemeen. De bergen zijn namelijk hun thuis en hun huis is een plek waar ze af en toe koffers hebben staan als ze in de buurt zijn. Wij luisteren met grote interesse naar de verhalen en onze verbeelding doet de rest. Tegelijkertijd helpen ze met een gedisciplineerd geduld en een gemeende vriendelijkheid de beginners en gevorderden omhoog in hun gevecht met de steile, venijnige rosten.
De volgende dag gaan we klimmen in de buurt van Imst. Imst is de woonplaats van drievoudig Wereldkampioene Angela Eiter. Angela Eiter is de eerste en enige vrouw die ooit een route van het niveau 9b heeft geklommen. Iets wat slechts een paar mensen eerder hebben gepresteert. Wat Serena Williams is in de tenniswereld, is Angela Eiter in de klimsport. Kortom, een absolute legende. Het is dan ook een hele grote eer om er met haar een dag op uit te trekken. Ze laat ons het klimgebied zien waar ze met haar vader de eerste stapjes op de rotsen heeft gemaakt. Wij testen de rotsen en vragen tussendoor over haar, in onze ogen, onmogelijk prestatie. Wanneer ze zelf omhooggaat, zie je met hoeveel souplesse ze over de rots omhoog kruipt. Het ziet eruit als een kat die z’n muis besluipt en tevens als een soort van sensuele dans met de rotsen. Hoe dan ook, het lijkt alsof de wetten van de zwaartekracht voor haar niet bestaan en binnen een mum tijd, ogenschijnlijk zonder enige moeite, bedwingt ze één van de moeilijkste routes van het gebiedje. Een route waar geen van de andere klimmers zich die dag aan durft te wagen.
De klettersteig van Nassereith
Tijdens de lunch in Nassereith vullen we onze hongerige magen met de welbekende gerechten uit de Oostenrijkse keuken. Met een volle buik is het heerlijk toeven aan de oever van de idyllische Nassereithersee. Het is heet en we besluiten om in plaats van te gaan klimmen in de volle zon, de klettersteig van Nassereith te doen. Het is mijn eerste klettersteig en het is een vrij pittige (Niveau C/D). Na twee dagen klimmen is dit best een aanslag op mijn armen, maar het is zondermeer de moeite waard. Ook voor ervaren klimmers is het een hele leuke bezigheid en het fantastische uitzicht is een hele fijne bijkomstigheid.
Outdoor klimmen is alleen voor klimmers met ervaring. Wil je kennismaken met de klimsport, dan is het raadzaam om dit eerst binnen in een klimhal te proberen. Bijvoorbeeld in het Kletterzentrum Innsbruck, één van de grootste klimcentra ter wereld. Ook in Nederland zijn er inmiddels een hoop klimhallen. Daarnaast is een klettersteig, ook wel via ferrata genoemd, een goede mogelijkheid om zonder klimervaring te beleven hoe het is om op de rotsen te klauteren. Het is overigens een activiteit die momenteel heel snel groeit in de Alpen en er komen geregeld nieuwe klettersteigroutes bij. Bekijk hier een overzicht van de mooiste klettersteigroutes in Tirol. Denk er overigens niet te licht over. De reddingsdiensten in Tirol trekken er tegenwoordig het vaakst op uit om vermoeide klettersteigklimmers van de rotsen te plukken.