Nederland kent geen bergen. Ons land is zo vlak als een dubbeltje. Dat is wat iedereen zegt. Maar als je zelf wel eens fietst of wandelt in Nederland, dan weet je dat er plekken zijn waar je plotseling moe wordt. Opeens moet je klimmen en soms best steil ook. Echt hoog is het nooit. Meestal ga je maar enkele tientallen meters omhoog om de top te bereiken. Eigenlijk stelt het allemaal niks voor. Maar toch zijn er allemaal leuke ‘bergen’ in Nederland. ‘Bergen’ waar je kunt afzien en ervaart dat je een berg opgaat. Wat zijn nou de 8 leukste toppen om te bedwingen in dit platte land?
De Vaalserberg is met 322 meter hoogte de hoogste berg van Nederland. Als je tenminste niet naar Saba wilt vliegen (Caribisch gebied). Door de bekendheid is het hier wel een gekkenhuis. Bovenop eindeloos veel parkeerplaatsen, in plaats van een mooie bergtop. Nee, geef mij maar de Bemelerberg of de Cauberg. Hier voel ik de historie van alle wielrenners die hier omhoog zijn gezwoegd. De Amstel Gold race gaat vaak over deze hellingen. Deze klimmetjes zijn steil genoeg. Maar ze zijn natuurlijk niet zo lang als een echte Alpen col. Wil je een langere uitdaging? Dan fiets je ze toch gewoon een paar keer op.
Signaal Imbosch (110 meter) bij Rheden schijnt de hoogste berg van de Veluwe te zijn. Maar de Posbank is bekender en niet voor niks. Op de Posbank kun je wandelen over uitgestrekte heides, met weidse uitzichten en door dichte bossen. Met trappetjes overbrug je de vele hoogteverschillen. Eenmaal bovenop vind je in plaats van een rustieke berghut een modern paviljoen. In Paviljoen de Posbank kun je bijkomen van je tocht met warme chocolademelk. Misschien is dit de reden dat deze berg favoriet is boven Signaal Imbosch.
Deze berg ligt op de Utrechtse heuvelrug en is daarmee onderdeel van een groot aangesloten natuurgebied. Hier kun je eindeloos in de bossen rennen, dwalen en fietsen. Op de Amerongse berg loopt één van de bekendste mountainbikeroutes van Nederland. Als je die route fietst, kom je vlak langs uitspanning Het Berghuis. Alleen voor de naam moet je hier al even in de remmen knijpen en natuurlijk om een pannenkoek te bestellen.
De Schoorlse Nok is het hoogste punt van de duinen rond Schoorl en Bergen, maar eigenlijk is het hele gebied de moeite waard. De duinen zijn hier wel vijf kilometer breed. Je kunt hier eindeloos dwalen door de bossen, stuifduinen en zandheuvels. De Schoorlse Nok zelf heeft één heel steile kant. Hier vind je een touw om je omhoog te hijsen. Vergeet ook niet van de klimduin naar beneden te rennen.
Rond Nijmegen liggen veel heuvels. Kuitenbijtertjes voor fietsers en bospaden voor de wandelaars. Bekend is natuurlijk de Zevenheuvelenweg van de Zevenheuvelenloop. Maar er zijn veel meer dan zeven hellingen. En het uitzicht vanuit het bos op de rivier beneden blijft bijzonder.
De Holterberg is een behoorlijk uitgestrekte bosberg. Je trapt hier met je mountainbike door het zand en over hobbelige singletracks. Zweet zal er aan te pas komen. Zelfs op het asfalt kom je een stuk tegen van 10%. Naast fietsen kun je hier mooi wandelen, bijvoorbeeld over het Pieterpad.
Tussen Baarn en Soest vind je de Soestduinen. Niet zo heel hoog misschien, maar wel bijzonder. Hier vind je uitgestrekte duinen om te rennen, picknicken en wandelen. Je waant je hier zomaar in het buitenland op een mooie zonnige dag. Rondom de duinen liggen uitgestrekte bossen. Je bent hier niet voor niets op de rand van de Utrechtse Heuvelrug.
In Bergschenhoek vlak bij Rotterdam vind je ons eigen stukje Monte Cervino. De top is nagebouwd van de echte Matterhorn. Het is een klimhal waar je zowel binnen als buiten de berg op kunt klimmen. Wat is er nou meer typisch Nederland dan dat wij zelf een berg bouwen? Je hebt overigens in Groningen nog een hogere klimberg, maar daar ben ik zelf nog niet geweest.
Joris houdt van actie en avontuur. Zowel in de zomer als winter is hij veel in de bergen te vinden om te skiën, mountainbiken, klimmen of te hiken. Noem een willekeurige plaats in de Alpen en Joris is er geweest, of weet er in ieder geval veel van.
