Het laatste weekend van augustus pakte ik samen met een groepje bergliefhebbers nog een heerlijk nazomers weekendje Oostenrijk mee. De bestemming: het Defereggental in Osttirol. In deze Oostenrijkse regio stond ons een leuk programma te wachten: het ontdekken van de Watermythe Ochsenlake, wandelen om de Obersee, het uitzicht op Italië en Oostenrijk aanschouwen vanaf één punt en wandelen naar één van de oudste almdorpen van Oostenrijk. In dit blog mijn reisverslag.
Mijn reis begint op donderdagochtend. Om half 10 vlieg ik van Schiphol naar München, een tijd die ik persoonlijk erg fijn vind (lees: geen ochtendmens). De vlucht gaat soepel en is alweer voorbij voordat ik het door heb. Op het vliegveld van München ontmoet ik mijn reisgenoten bij het verzamelpunt van de Four Seasons Travel shuttle service. Wanneer we compleet zijn worden we door onze chauffeur met een bus naar Osttirol gebracht, met 3,5 uur nog een flinke reis. Onderweg is het wel genieten van de mooie dorpen en uitzichten. We rijden door Kufstein, Ellmau, Kitzbühel en Mittersill naar Osttirol. Het Defereggental is één van de westelijke dalen van Osttirol, met dorpen Hopfgarten, Sankt Veit en Sankt Jakob. We verblijven in St. Jakob im Defereggental in het Alpinhotel Jesacherhof, een groot hotel met een uitgebreid spa & wellness aanbod. Ideaal aan de locatie van dit hotel is dat het direct naast het dalstation van de Brunnalmbahn ligt.
De eerste dag hebben we een vol programma. We beginnen met een heerlijk luxe ontbijtbuffet, met uitzicht op de bergen en een blauwe lucht. Daarna pakken we onze wandelspullen en nemen de Brunnalmbahn direct naast het hotel. Vanuit de Brunnalmbahn stappen we over in de stoeltjeslift de Moosbergbahn. Bij het bergstation van de Moosbergbahn gaan we naar de nieuwe bezienswaardigheid en belevenispark Watermythe Ochsenlake. Hier ontmoeten we de burgemeester van het Defereggental. Trots vertelt hij ons over de ontwikkeling van het belevenispark. Watermythe Ochsenlake bestaat uit vijf speelstations in de vorm van vijf waterdieren. Erg leuk voor jong en oud! Lees meer over de Watermythe Ochsenlake. Uiteraard maken we ook even tijd vrij voor koffie bij de Panoramastüberl Mooseralm.
Na de koffiepauze nemen we de lift weer naar beneden. In het dal stappen we in onze taxi en gaan we door naar de volgende bezienswaardigheid: de Obersee. Dit bergmeer ligt helemaal aan het eind van het Defereggental, op de grens van Oostenrijk. We maken een wandeling van een klein uurtje om het meer. De wandeling is vlak, en daardoor zeer eenvoudig en voor iedereen toegankelijk. Het water van het meer is koud en helderblauw, prachtig om te zien! Her en der springen vissen uit het water en komen we grazende koeien tegen. Bij het startpunt staat de Alpengasthaus Oberseehütte, een mooi gerenoveerde berghut, waar we pauzeren voor de lunch. Dat we dichtbij Italië zijn, merken we aan de lunchkaart, waar een mix van Italiaanse en Oostenrijkse gerechten op staat. Na de lunch lopen we aan de achterkant van de hut naar de Passo Stalle, vanwaar we een prachtig uitzicht hebben. Aan de ene kant kijken we neer op de Oostenrijkse Obersee en aan de andere kant zien we het Italiaanse Lago di Anterselva. De wandeling eindigt bij de Staller Sattel, een smalle bergpas, die maar één kwartier per uur open is voor auto's.
Eerder noemde ik al Watermythe Ochsenlake en de Obersee. Het Defereggental is een dal met uitzonderlijk veel water. Daarnaast is de kwaliteit van het water erg goed. Dankzij de vele mineralen (en andere stoffen) heeft het water ook nog eens een helende werking. Wanneer we terugrijden richting ons hotel in Sankt Jakob in Defereggen stoppen we onderweg bij de Deferegger Heilwasserwelt. Een kunstenaar heeft hier een bijzonder gebouw gemaakt bij een miljoen jaar oude waterbron met helende krachten. Er is veel wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de werking van het water. Uit dit onderzoek zijn recepten voor crèmes en lotions ontwikkeld, welke helpen bij verschillende huidproblemen. Voor het gebouw staat een fijn terras met ligstoelen. We besluiten om hier even te ontspannen in de zon, met onze voeten in een voetenbad met helend water.
Na een goede nacht slaap en weer zo'n heerlijk ontbijt (maar misschien vind ik gewoon alles fijn in de bergen?) beginnen we aan onze tweede dag. Vandaag staat een mooie wandeling op de planning. Met een gids van het Nationalpark Hohe Tauern gaan we vandaag op pad, met als doel de Jagdhausalm. Deze alm is één van de oudste almen van Oostenrijk: de eerste huizen stammen uit 1212! Bijzonder is dat omdat de alm boven de boomgrens ligt, alle huizen uit stenen van de bergen zijn gemaakt en niet van hout. De wandeling duurt ongeveer 2,5 uur en onderweg leren we van alles over de natuur en dieren. Hier lees je alles over deze wandeling. Na een fijne lunch bij de Jagdhausalm rijden we met de taxi terug naar het hotel, voor een middag ontspannen in de spa en wellness.
We gaan allemaal op tijd naar bed, want op onze derde en laatste dag staat een bijzondere activiteit op de planning: de zonsopkomst bekijken met uitzicht op de Grossglockner! Voor degenen die deze berg niet kennen, het is de hoogste berg van Oostenrijk, en dit stond uiteraard al een tijdje op mijn bucketlist. Zelfs als niet-ochtendmens-zijnde kom ik hier graag m'n bed voor uit. Om 4 uur gaat de wekker en om half 5 zit iedereen slaperig in de taxi. We rijden in ongeveer 45 minuten naar Kals am Grossglockner. Aan het eind van het dal staat een gebouw van het Nationalpark Hohe Tauern, met een dakterras. Vanaf het dakterras genieten we van het waan-zin-nige, prach-tige en bij-zondere uitzicht op de Grossglockner! We hebben geluk: het is droog en de lucht is helder, zelfs de top ligt niet in de wolken. Wat is dit bijzonder! Onze ochtend wordt nog beter als we met een verrekijker al wandelend opzoek gaan naar de 'Big Five' van het Nationalpark: de goudarend, steenbok, gems, lammergier en bergmarmot. Onderweg zien we de steenbok en gems, en horen we het gepiep van de bergmarmot. In de verte spotten we ook een echte bikkel, op de gletsjer van de Grossglockner zien we iemand richting de top wandelen. Wellicht ben ik dit volgende keer?
Yvonne kreeg de liefde voor bergen met de paplepel ingegoten. Als klein meisje stond ze al op de ski’s en de Alpen werden ook tijdens de zomervakanties bezocht. De landschappen hebben vanaf het begin een grote indruk op Yvonne gemaakt. Ze ontdekt de bergen het liefst te voet, met de lift of de trein.
