Veters strikken van je wandelschoenen, dat kunnen we allemaal toch? Hoe moeilijk kan het dan zijn om je wandelschoenen goed vast te maken zou je denken... Toch gaat dit bij veel wandelaars vaak mis of het kan eigenlijk veel beter. Door verkeerd te strikken kun je blaren krijgen, bepaalde drukpunten in je schoenen of zelfs minder grip tijdens het wandelen ervaren. Echter, er is niet één juiste manier om je wandelschoenen te strikken, aangezien iedere voet immers anders is en het ook een kwestie van persoonlijke voorkeur is. Wat wel voor iedereen geldt, is dat je schoenen niet te strak en zeker niet te los gestrikt moeten zijn. In dit artikel vertellen we je wat belangrijk is bij het veters strikken van je wandelschoenen en geven we tips wanneer je last hebt van bepaalde pijntjes. Vaak kan het net even anders strikken van je schoenen hier al bij helpen.
Veters strikken: doe dit met zorg voor je gaat wandelen
Waarschijnlijk heb jij op de kleuterschool al geleerd om je veters te strikken en met een beetje mazzel heb je misschien zelfs een heus 'Strikdiploma' gekregen. De basis van het veters strikken heeft iedereen eigenlijk wel onder de knie. Maar wat is nou belangrijk wanneer je je wandelschoenen strikt? Naast dat je wandelschoenen natuurlijk gewoon goed vast moeten zitten, is het wellicht een idee om te experimenteren met wat voor jou goed werkt. Er is namelijk niet één juiste manier om de veters van je wandelschoenen te strikken, er zijn veel verschillende manieren, waarvan er sommige het beste bij jou en jouw voeten zullen passen en andere ronduit 'fout' zijn. Maar wat natuurlijk sowieso van groot belang is, is dat je de juiste maat schoen hebt, zowel in de lengte als breedte. Het probleem van een niet goed passende schoen kun je met goed veteren niet oplossen.
Wat moet je vooral niet doen bij het veters strikken van de wandelschoenen
Voordat ik begin met de uitleg wat je wél moet doen wanneer je je wandelschoenen vastmaakt, hierbij eerst een aantal veel gemaakte fouten bij wandelaars:
- Te strak: natuurlijk wil je dat je voet goed in je schoen blijft zitten, maar wanneer je je veters te strak aantrekt, heb je grote kans dat je voeten afknellen. Hierdoor stroomt het bloed niet meer lekker door en krijg je een 'dood' of pijnlijk gevoel in je voeten.
- Te los: zeker bij hoge bergschoenen, zie je veel mensen die vooral hun schoenen bovenaan veel te los hebben. Er is een enorm 'gapend gat' te zien tussen het scheenbeen en de bergschoen. Dit is nooit, maar zeker tijdens het afdalen niet goed, omdat je voet kan gaan glijden of je last kunt krijgen van je scheenbenen door de wrijving en ruimte.
De schoen moet vast zitten als een stevige handdruk
Oké, duidelijk, te strak of te los is een absolute 'no go', maar wanneer zit je wandelschoen nou wel goed? Je kunt het vergelijken met een stevige handdruk: je voelt dat je voet overal goed vastzit in je schoen, zonder dat het irriteert. Een klein beetje bewegingsvrijheid van je voet is prima wanneer je hem beweegt, maar tijdens het lopen dient je voet gewoon goed op z'n plaats te blijven. Vooral bij het afdalen zal je merken wanneer je je schoen niet goed hebt gestrikt, dat je naar voren glijdt in je schoen: dan zit je schoen te los. Zelf strik ik vaak mijn wandelschoenen even opnieuw voor ik aan een (lange) afdaling begin. Ik heb mijn bergschoenen vaak iets losser tijdens het klimmen en iets strakker tijdens het dalen. Maar zoals eerder genoemd: het blijft ook vooral een persoonlijke voorkeur.
Van boven naar beneden achter de haakjes of juist andersom?
Zoveel mensen, zoveel voorkeuren. Al vaak heb ik de vraag gekregen: moet ik de veters van mijn bergschoenen nou van boven naar beneden of van beneden naar boven achter de laatste haakjes langs halen? Het antwoord is dat ook dit een persoonlijke voorkeur is. Wanneer je de veters van boven naar beneden achter de haakjes vastzet, dan ontstaat er een soort extra lus en blijven de veters beter op hun plek zitten: je schoenen zullen minder snel losser gaan zitten. Er zijn wandelaars die zweren bij deze techniek en ik snap ook waarom. Persoonlijk doe ik dit niet, omdat ik het fijner vindt ze er gewoon van beneden naar boven achterlangs te halen. Ik heb dan het gevoel dat ik meer controle heb over hoe strak de veters zitten. Ook zitten de veters net op een andere plek, dus het één kan gewoon prettiger aanvoelen dan het ander. Probeer dus vooral wat jij het prettigst vindt, er is geen goed of fout.
Extra knoop op je wreef
Veel wandelaars kiezen ervoor om bij hoge wandelschoenen, wanneer ze de onderkant van de schoen aangetrokken hebben, een extra knoop te leggen, voor ze de bovenkant van de schoen vastmaken. Een goede manier om het onderste gedeelte van de schoen goed te fixeren. Op deze manier kun je de onderkant of bovenkant van de wandelschoen juist wat strakker of losser strikken, zonder dat dit invloed heeft op een van beide kanten. Ook kan dit zorgen voor een betere fixatie van de hiel.
Strik bovenaan of in het midden?
Wanneer je je hoge berg- of wandelschoenen gewoon van onderen naar boven strikt, strik je je veters bovenaan je schoen. Sommige wandelaars vinden dit irritant, omdat tijdens het bewegen deze knoop irritatie kan veroorzaken op het scheenbeen. Je kunt er voor kiezen om je hoge schoen zo te strikken dat je, nadat je de onderkant vast hebt, je vervolgens eerst het hoogste haakje pakt en vervolgens naar beneden gaat, zodat de strik als het ware net voor je wreef komt. Deze techniek helpt ook vaak om het slippen van de hiel tegen te gaan.
Anders strikken bij pijnpunten
Wanneer je last hebt van bepaalde (tijdelijke) pijnpunten op je voet, kan het ook zinvol zijn om eens te proberen je wandelschoenen net anders te strikken. Uiteraard is het wel van belang dat de wandelschoen verder wel helemaal bij jouw voet past en niet qua maat of breedte te groot of te klein is. Hieronder een aantal voorbeelden en oplossingen.
Pijn aan de zijkant van je voorvoet
Rijg de veter onder in je schoen alleen aan de zijkant. Vanaf de helft van de schoen haal je veters weer normaal door de gaatjes. Hierdoor ontlast de voorkant en krijgt je voorvoet meer ruimte.
Irritatie op de wreef
Heb jij last van een drukkend gevoel op je wreef? Haal de veters dan ter hoogte van de pijnlijke plek alleen door de zijkant van de gaatjes en strik ze weer normaal boven het drukpunt. Op deze manier creëer je meer ruimte op je wreef.
Zere tenen en/of blauwe nagels
Heb je het gevoel dat je te weinig ruimte bij je grote teen of tenen hebt, dan kun je de veter van het gaatje bij de grote teen helemaal diagonaal door naar boven halen en vervolgens normaal strikken. Door deze methode trekt de veter de neus van de schoen een klein beetje omhoog, waardoor je meer ruimte krijgt. Ook kun je simpelweg de voorste twee gaatjes overslaan om zo je tenen meer lucht te geven.
Hiel komt los in lage wandelschoenen
Wanneer je last hebt van een hiel die omhoog komt in een lage wandelschoen, dan kun dit trucje proberen. Haal de veters op de gebruikelijke, kruisende manier door de gaatjes, tot aan het voorlaatste vetergat. Steek je de veter vervolgens direct in het bovenste gat aan dezelfde zijde. Hierna haal je de veter door het lusje dat is ontstaan aan de andere kant.
Overige tips & tricks voor het veters strikken van je wandelschoenen
- Juiste lengte veters: het is fijn wanneer je veters niet te lang of te kort zijn. Hoe lang je veters moeten zijn? Reken ongeveer 20 cm voor elke set haakjes op je schoenen.
- Zijn de veters niet (bijna) kapot? Controleer voor je vakantie of wandeling je veters: zijn er plekjes met slijtage? Je kunt ze beter vooraf vervangen, dan dat je halverwege je wandeling je veter kapot trekt.
- Zitten de haakjes van je wandelschoenen nog goed vast aan de schoen? Controleer af en toe dat de haakjes niet los of bijna los zijn.
- Wist je dat platte veters minder snel losgaan dan ronde? Echter, is je schoen gemaakt voor ronde veters, dan kun je de veters beter houden zoals ze zijn.
- Het is helemaal niet raar om halverwege je wandeling nog een keer je wandelschoenen opnieuw te strikken. Sommige veters rekken, zeker wanneer ze nieuw zijn, nog iets op. Vooral voor de afdaling is het goed je veters even goed te strikken, zodat je niet naar voren glijdt in je schoen.