Geen vakantie zonder échte bergen. Dus na bijna 2 weken mountainbiken in de romantische Toscaanse heuvels, plannen we spontaan nog 2 nachten Zwitserland op de terugreis. We hebben precies één hele dag voor een mooie wandeling in de omgeving van Sedrun in Graubünden. Het wordt een lange en vermoeiende dag, waarbij we worden getrakteerd op prachtig weer en waanzinnige uitzichten.
Over de Gotthardpass
Aangezien de terugreis toch over Zwitserland gaat is de keuze om hier een extra nachtje te blijven snel gemaakt. We slaan de Gotthardtunnel over (hier staat bovendien file) en rijden over de Gotthardpass. Voor mensen die een hekel hebben aan de 17 km lange tunnel en/of houden van mooie uitzichten is deze pas een absolute aanrader. Via Andermatt en de schitterende Oberalppass met geweldige haarspeldbochten, rijden we naar het knusse dorpje Sedrun.
Wandeling naar de bron van de Rijn
’s Avonds gaan we aan de babbel met de hoteleigenaar en vragen hem welke wandeling hij ons aanraadt. De bekendste van de regio is de wandeling van de Oberalppass naar de Tomasee, de bron van de rivier de Rijn. Maar uiteindelijk kiezen we voor een wandeling die gewoon in Sedrun achter het station begint, richting de Crüzlipass en de Etzlihütte. Het is ‘kaiserwetter’ met een strakblauwe lucht en zo’n 20 graden, perfect wandelweer. Na al het fietsen van de afgelopen weken is het even wennen om weer bergop te lopen, maar de wandeling begint rustig langs de rivier. Een paar honderd hoogtemeters voor de Crüzlipas (2347 m) wordt het pad een stuk pittiger. Het is steil en met grote rotsen is het opletten waar je je voeten neerzet.
Hoewel de wandeling rustig begint doemen de grijze rotsmassa's in de verte op
Onderweg komen we langs veel verfrissend water
Crüzlipass: de eerste klim van 900 hoogtemeters zit erop
Klauteren op handen en voeten
We staan redelijk vroeg op de Crüzlipass dus besluiten door te lopen naar de Etzlihütte. De afdaling is wederom erg rotsachtig en soms heb je beide handen nodig om veilig naar beneden te komen. Ik ga soms even stilstaan om naar de stoere bergen om me heen te kijken, want tijdens de afdaling lukt dit niet. Het is echt oppassen. Na de Etzlihütte staat de 3e en laatste klim van de dag op ons te wachten naar de Mittelplatten (2487m). Dit wordt echt een uitdaging. Via grote rotsen klauteren we op handen en voeten omhoog. Hoewel de route overal goed beschilderd is, is het hier af en toe behoorlijk zoeken naar de rotsen met de bekende rood-witte strepen. Dat de zon in ons gezicht schijnt helpt ook niet echt. Enigszins opgelucht bereiken we de Mittelplatten. Daarna is het alleen nog ‘even’ afdalen naar Sedrun. Nog 2 uur en 20 minuten staat er op een bordje.
Oppassen over (losliggende) rotsen tijdens het afdalen
Onvergetelijk mooi
De aangegeven tijd is echter exclusief het mooie bospad dat we halverwege de berg inslaan en ook naar Sedrun leidt. Halverwege het bospad hebben we toch een beetje spijt dat we niet rechtstreeks naar beneden zijn gelopen. We worden stiller en geven toe dat de wandeling nét ietsje te lang is, maar wel onvergetelijk mooi. Om 19.30 uur lopen we het hotel weer binnen. Bijna 10 uur zijn we op pad geweest inclusief pauzes, dus we hebben onze dag ten volle benut. De volgende dag zitten we ongeveer even lang in de auto terug naar Nederland. Met enorm zere benen…
Over Miranda
Miranda is dol op de Alpen en is hier ook regelmatig te vinden. Zowel in de zomer als in de winter. De perfecte vakantie bestaat voor haar uit bergen, water, actie, relaxen, een goed boek en heerlijk eten. Haar avonturen op het water, de mountainbike, de motor of te voet deelt ze in haar blogs.