Op een dikke acht uur rijden van Amsterdam is de Tiroler Zugspitz Arena een van de best bereikbare skigebieden in Oostenrijk en in de winter bestaan de gasten voor zo'n 40% uit Nederlanders. In de zomer echter, is dit percentage een stuk lager en worden de populaire skidorpen Lermoos en Ehrwald met name bezocht door families, wandelliefhebbers en mountainbikers uit Duitsland en Oostenrijk. Wij verbleven een weekend in het welbekende Edelweis Hotel in Lermoos en toerden twee dagen door de Tiroler Zugspitz Area op de mountainbike.
Op pad met Georg, de mountainbike gids
Zoals afgesproken melden we ons om 9 uur 's ochtends voor het kleine kantoortje van Bikeguiding in Lermoos. 's Ochtends in de zomer verzamelen de mountainbikers zich hier en worden verdeeld in groepen van drie verschillende niveaus. Aangezien het deze ochtend regent en alleen de cracks op zijn komen dagen, zijn we min of meer genoodzaakt om ons te voegen tot de meest ervaren groep. Deze groep staat onder leiding van Georg die tevens eigenaar is van Bikeguiding. Al 18 jaar lang leidt Georg, geboren in Lermoos, toeristen rond op de Mountainbike in de Tiroler Zugspitz Arena en kent het gebied als zijn binnenzak. Maar liefst 170 dagen per jaar, tijdens de zomer 6 dagen per week, neemt hij mountainbikeliefhebbers op sleeptouw en pakt hierbij zo'n 300.000 (!) hoogtemeters per jaar. Veel rust heeft hij niet, want in de winter is hij skileraar.
Goed materiaal is belangrijk
Met enige argwaan bekijkt Georg onze outfits en ons materiaal en mompelt wat over de slechte kwaliteit van de in onze ogen goede mountainbikes. Later komen we erachter dat we hydraulische zadels zouden moeten hebben. Ik wist überhaupt niet dat het bestond. We mogen mee, maar Georg is duidelijk niet gediend van stadse jongens zoals wij, die denken slecht voorbereid even mee te kunnen. We voelen de druk en deze wordt nog groter als wij beiden bij de eerste kleine afdaling besluiten af te stappen en het met de fiets aan de hand te doen. Om af te dalen van een steil modderig paadje dat wordt ontsierd door gladde boomwortels en hoekige keien heb je een goede techniek nodig. Iets waar het ons duidelijk nog aan ontbreekt.
Onze nieuwe Duitse fietsvrienden Christiaan, Sonja en Martin die vandaag ook mee zijn, doen het zonder enige moeite. Allen zijn dan ook fanatieke mountainbikers en komen zo'n 1 a 2 keer per jaar hier in de Tiroler Zugspitz Arena om te fietsen. De tocht is zwaar, maar de omgeving is prachtig en we begeven ons op een bepaald moment zelfs op de historische ‘Via Claudia’. Bergop kunnen we aardig mee. Na een 2 uur durende klim naar de 1789 hoge Marienbergjoch, waarbij we 1000 hoogtemeters stijgen, bereiken we binnen niet afzienbare tijd van Georg de top. Zo verdienen we toch wat respect en daarna worden we getrakteerd op een heuse high five.
Het afdalen is hele andere koek
Na een stevige lunch van käsespätzle wagen we ons aan een lange technische afdaling over wat in de winter een skipiste is. Hier moeten we af en toe even uit onze comfortzone stappen en stuiven (of lopen) we naar beneden over een gevarieerd parcours van steile bospaadjes, grasvelden en boardercross terrein. Het voelt een beetje als die keer dat je voor het eerst met de ski's van de zwarte buckelpiste gaat. Georg geeft on de nodige technische aanwijzingen en weigert pertinent ons aanbod om de afdaling via de weg te vervolgen. Met een half Duits / Engels accent maakt hij ons het keer op keer weer duidelijk: 'We are in the mountains and this is mountainbiking!' Na nog wat listige paadjes bereiken we moe maar voldaan het eindpunt en ontvangen de tweede high five van de dag, maar dit keer begeleid door een welgemeende brede lach van Georg. We drinken nog een kop koffie en krijgen te horen dat we nu halve mountainbikers zijn. Daar moeten we het dan maar mee doen.
Het Mountainbike Paradijs
De Trioler Zugspitz Arena is een paradijs voor mountainbikers en met meer dan 3000 km aan geprepareerde paden kunnen mountainbikers van elke niveau hier hun ei kwijt. Het is zeer aan te raden om met een gids op pad te gaan om zo de beste routes fietsen. Met de Z-Ticket kun je in zomer gebruik maken van alle liften en bij de meeste liften is het mogelijk je fiets mee naar boven te nemen. Daarnaast zijn er Bike-Hotels die zijn gespecialiseerd in de behoeften van de fietsers. Deze hotels hebben over het algemeen een fietsgarage, een wasplaats en ruimte voor reparaties. Ook is er een speciale freeridetrail, met de onheilspellende naam Forrest Thunder voor gevorderde MTB’er, want deze rit is allerminst zonder risico’s.
Over Hannes
Een strandvakantie is over het algemeen niets voor Hannes. Zijn interesse strekt zich uit tot eigenlijk alle activiteiten die je in de bergen kunt uitoefenen. Soms bedenkt Hannes zich dat hij in het verkeerde land woont en kijkt hij met jaloezie naar mensen die een dagelijks bestaan ergens in de bergen hebben opgebouwd.