Gran Paradiso – het natuurpark waar tevens de hoogste berg van Italië ligt – stond hoog op ons verlanglijstje. Een paar weken geleden maakten we een aantal wandelingen in dit stoere en ongerepte berglandschap. De tochten maakten een onvergetelijke indruk op ons. Gran Paradiso is een plek die iedere bergliefhebber eigenlijk een keer zou moeten bezoeken. We begonnen met een wandeling naar Rifugio Vittorio Sella vanuit Cogne, een mooie tocht!
Gran Paradiso: op de grens van Frankrijk en Zwitserland
Via Zwitserland en de Col du Grand Saint Bernard bereiken we Valle d’Aosta waar we verblijven in een mooi bergchalet boven de stad Aosta. Vanuit deze plaats bereik je het Parco Nazionale Gran Paradiso binnen een half uurtje. Het park is vernoemd naar de gelijknamige berg, die met 4061 meter hoogte tevens de hoogste berg is, die geheel in Italië ligt. Slapen dichterbij het natuurpark kan ook, bijvoorbeeld in het sfeervolle dorpje Cogne. Eigenlijk zijn we vanaf het moment dat we de bordjes van Parco Nazionale Gran Paradiso gepasseerd zijn direct onder de indruk van de omgeving. Imposante bergen, diepe kloven, hoge watervallen, weinig wegen en huizen geven het geheel een ongerept karakter.
Wandelen Gran Paradiso: Valnontey (Cogne) - Rifugio Vittorio Sella (2588 meter) |
|
---|---|
Duur | 3 uur (5 uur heen en terug) |
Hoogtemeters | 922 meter klimmen, 922 meter dalen |
Afstand | 9,5 km |
Ondergrond | Bosgrond, stenen en kiezels |
Niveau | gemiddeld |
Conditie | |
Techniek | |
Uitzichten |
Startpunt wandeling: Cogne of het gehucht Valnontey
De route die wij wandelen vertrekt vanuit het dal bij Cogne in het gehucht Valnontey op 1667 meter hoogte, waar tevens een grote parkeerplaats is. Het stuk van Cogne naar Valnontey (ruim 3 km) kun je eventueel ook wandelen via de (lange afstand)route nr 2. De route naar Rifugio Vittorio Sella nr. 18 – een onderdeel van nr. 2 - is duidelijk bewegwijzerd en ook de aangegeven wandeltijd (2,5 uur naar de hut) blijkt achteraf behoorlijk goed te kloppen.
De route Cogne – Valnontey – Rifugio Vittorio Sella
- De wandeling begint in het dal voorbij Cogne, waar je eerst langs weilanden met koeien loopt.
- Vervolgens kronkelt het pad door het bos omhoog.
- Boven de boomgrens vervolgt de route zich langs een mooie waterval.
- Het pad is duidelijk aangegeven en wordt nergens echt moeilijk of technisch.
- Let onderweg goed op: met een beetje geluk zie je gemzen en bergmarmotten.
- Na ruim 2,5 zie je de berghut voor je liggen.
Rifugio Vittorio Sella: (h)eerlijk Italiaans bergeten
Lunchen in de berghut is absoluut de moeite waard. Zoals verwacht is de lunch in de berghut typisch Italiaans; simpel, maar zeer smakelijk. Thuis lukt het me nooit om een simpele pasta zó lekker te maken. In de Rifugio Vittorio Sella weten ze dat gelukkig wel. En ook de huisgemaakt ‘dolce’ – tiramisu en een crostate – smaken bijzonder goed. De hut is tevens een overnachtingsplek, bijvoorbeeld voor bergwandelaars die de route nr. 2 door de Gran Paradiso volgen.
Zelfde route terug
Nadat we nog een stuk doorgelopen zijn op route 2, draaien we om en nemen dezelfde weg terug. Opnieuw langs de berghut en terug naar het dal waar onze auto staat. Tijdens de afdaling hebben we minder geluk. Het weer slaat binnen 5 minuten om, zoals dat alleen maar kan in de bergen. De lucht achter ons is pikzwart (voor ons blauw!), het begint hard te regenen en helaas ook te onweren. We zijn halverwege de afdaling, dus er zit maar één ding op: snel naar beneden. Op een drafje hollen we het pad af. Het ‘genieten’ is even ver te zoeken, onweer in de bergen vind ik gewoon eng. Als we opgelucht bijna beneden zijn begint het weer op te klaren. In het dal gaan we nog even lekker in het zonnetje zitten, laten de natte spullen drogen en verbazen ons over de recordtijd van deze afdaling; in iets meer dan een uur zijn we wegens het onweer naar beneden gerend!
Lees je hier ook het verslag van de andere wandeling die we gemaakt hebben in Gran Paradiso en Valle d'Aosta naar Rifugio Chabod.