In de Lechtaler Alpen kunnen klimmers zich vanuit de Steinseehütte een week lang uitleven in de omliggende rotsen. Naast de bekende gebieden Wilder Kaiser en Lienzer Dolomieten is dit gebied minstens zo veelzijdig! Op zoek naar een rotsklimgebied in de Alpen waar we nog niet geweest zijn, komen we uit op de Lechtaler Alpen met als uitvalsbasis de Steinseehütte.
Pittige tocht naar de Steinseehütte
Na een pittige Anstieg vanwege de zware rugzakken en het hete weer komen we nog voor het avondeten aan op de hut. We hebben voor zes nachten geboekt en eerder komen we niet eens weg, want die nacht barst een enorm onweer los, waardoor een aardverschuiving de weg naar het Inntal verspert.
‘Ein Stück Himmel’
De volgende ochtend is het weer opgeknapt en met de klimspullen lopen we tegen achten naar de enorme dalketel die zich achter de hut bevindt. In deze dalketel sta je tussen een arena van rotsen en op bijna elke rotsformatie bevindt zich minstens één ingerichte route. De afzekering verschilt per route, maar die van ons is perfect behaakt. De route die we doen heet ‘Ein Stück Himmel’ en begint met de lastigste touwlengte, een 5-. De instap bevindt zich vanwege de sneeuwresten halverwege de eerste en de tweede haak. We starten op een schuin sneeuwveld. Tussen de rotsen en de sneeuw is een gapende spleet ontstaan waar je niet in wilt glijden.
Scherpe rotsen en donderslag
Het klimmen in de zon is heerlijk. De rosten voelen goed scherp, niet te vergelijken met de afgeklommen rotsen in België. We klimmen om en om voor en net als we de vierde touwlengte in willen stappen, horen we een zwaar gerommel. De lucht betrekt nu heel snel en voordat we het weten, knalt de donder boven ons los. Zo snel als we kunnen hangen we al het ijzerwerk zo ver mogelijk bij ons vandaan en vissen we een regenjack uit de rugzak. In no time staan we in een wolkbreuk en echoot de donder om ons heen.
Na onweer komt zonneschijn
Als we op ons horloge kijken, zien we dat het nog geen elf uur in de ochtend is. Een hele vreemde tijd voor onweer die ook nog eens niet voorspeld was! Na een drijfnatte abseil tot de eerste standplaats binden we uit en klimmen we om de rotsen heen naar onze achtergelaten spullen. Zoveel mogelijk glijdend dalen we af door de sneeuw en gaan we terug naar de hut waar al snel de zon doorbreekt. Alle klimmers zijn overvallen door het onweer en iedereen zit nu bij te tanken op het terras. De waslijn hangt vol met natgeregende kleding en geeft een kleurig aanzicht.
Boekje met klimroutes
De rest van de week klimmen we elke dag een of twee routes en gaan we ook een dag naar de Klettergarten die in de buurt van de Steinsee ligt. Dit meertje ligt iets hoger dan de hut en nodigt uit tot een frisse duik. Alle routes die we klommen staan in het gidsje “Lechtaler Alpen’ van Pacino Verlag. Het gidsje is niet heel gemakkelijk te verkrijgen. Ook in Oostenrijk moest het voor ons besteld worden. Alle beschreven routes staan tevens op losse kaartjes, die achter in het gidsje zitten. Zo hoef je niet elke dag het hele gidsje mee te nemen, maar alleen de route(s) die je wilt gaan klimmen.
Steinseehütte: voor klimmers en wandelaars
De Steinseehütte maakt deel uit van een rondtoer in de Lechtaler Alpen, waardoor er naast klimmers, ook elke dag wandelaars komen. De hut heeft een beperkt aantal kamers en vier hele grote lagers. Het eten is uitstekend, dus als je op zoek bent naar een leuke hut waar je elke dag kunt klimmen in welke moeilijkheidsgraad dan ook, dan zit je in de Steinseehütte goed!
Meer informatie over de Steinseehütte >
Dit artikel is geschreven door Ezra Noordermeer. Ze is een actieve buitensporter die o.a. houdt van hiken, trailrunnen en sportklimmen. Lees meer verhalen van Ezra op haar buitensporten blog >