Overal waar bergen zijn worden ook begeleide bergexcursies aangeboden. Deze tochten verschillen van niveau, hebben de éne keer een educatief karakter en de andere keer weer niet. Soms loop je in hele grote groepen of je kunt een privé berggids c.q. begeleider inhuren. Belangrijk is te weten met wie je de bergen ingaat. De vragen die daarbij gesteld mogen worden zijn: Heeft de persoon ervaring? Kent hij het gebied goed? Spreekt hij de taal van de regio waarin zich de tocht afspeelt? Is de tochtbegeleider gekwalificeerd? Aarzel niet om jezelf daarvan op de hoogte te brengen; het kan belangrijk of zelfs doorslaggevend zijn om een bergexcursie te doen slagen.
Waarom moet je betalen voor begeleiding?
Dit lijkt een overbodige vraag want voor de betreffende persoon is het meestal werk; weliswaar gegroeid vanuit een hobby maar toch…Er zijn echter kosten waar vaak niet aan gedacht wordt door de deelnemers aan een excursie. Zo verslijt een berggids heel wat meer bergschoenen dan de gemiddelde vakantieganger die wel eens in de bergen loopt. Ook de rest van zijn of haar uitrusting is sneller dan gemiddeld aan vervanging toe en je weet: dat is niet goedkoop. De kosten ‘op de achtergrond’ drukken vaak het hardst op het tarief van een begeleide tocht. Een professionele berggids of wandelbegeleider moet zich regelmatig bijscholen waar uiteraard kosten aan zijn verbonden. De hoogste kosten die echter gemaakt worden zijn de verzekeringspremies die betaald moeten worden. Zonder een goede aansprakelijkheidsverzekering kan het werk eigenlijk niet uitgevoerd worden, omdat het persoonlijk risico dan simpelweg te groot is. Zo’n verzekering, afhankelijk van het niveau van het aangeboden programma, kan behoorlijk oplopen en dat moet natuurlijk terugverdiend worden. Per land, per gebied en per activiteit verschillen daarom de tarieven.
Kan iedereen zomaar mee?
Nee, niet iedereen kan zomaar meedoen aan een georganiseerde/begeleide tocht. Er wordt gevraagd of gekeken naar de ervaring van de deelnemer. De conditie wordt ook gecheckt en aan de uitrusting van de gast worden eisen gesteld. Uiteindelijk is het de begeleider die beslist of je mee kan; hij of zij is immers verantwoordelijk voor de groep.
Begeleider versus berggids
Een begeleider gidst weliswaar zijn gasten door de bergen, maar mag zich niet zomaar berggids noemen. De titel van berggids is beschermd en hangt samen met het opleidingsniveau. Voordat je jezelf berggids mag noemen, moet je een lang en zwaar opleidingstraject doorlopen (in het buitenland) en moet je uiteindelijk voldoen aan alle criteria volgens een pittig examen. Een begeleider heeft deze achtergrond vaak niet, maar zal zeker geschoold zijn, een hoop ervaring hebben en gecertificeerd zijn om aan de slag te kunnen.
Hoe zit dat met Rob? (auteur van dit artikel)
Rob heeft een ruime ervaring in de bergwereld; hij is er al zo’n 35 jaar actief. Dat is echter niet genoeg om zijn werk professioneel uit te mogen oefenen. Een draaiboek waarin alle activiteiten zijn opgenomen is samengesteld en gekeurd door een toelatingscommissie van een Europees instituut voor outdoor activiteiten. Daarnaast wordt er geregeld aan bijscholing gedaan via cursussen van de bergsportvereniging en blijft Rob werken aan persoonlijke ervaring door in zijn ‘vrije tijd’ veel in de bergen te zijn. Een EHBO diploma hoort bij ‘de bagage’ en last but not least...het omgaan met mensen moet je leuk vinden anders is het niet te doen.
Op agricamppicobello.com zie je wat er zoal aangeboden wordt door Rob als begeleider van outdoor activiteiten
Over Rob
Misschien inspireerde de heuvelachtige omgeving van zijn geboortestreek hem wel om later de bergen op te zoeken, wie zal het zeggen. Het reisbloed stroomt al jaren door de aderen van Rob en samen met zijn partner trok hij veel en vaak de wereld over. Aan de voet van de Apennijnen in Italië heeft Rob in 2003 zijn plek gevonden.