In mei 2016 schreef de 21e jarige studente Maxime de redactie van indebergen.nl een enthousiaste mail: “Aankomende zomer gaan wij de reis van ons leven maken (tot nu toe). Mijn vriend en ik gaan samen de Tour Du Mont Blanc lopen. Een prachtige huttentrektocht van 180km door Frankrijk, Italië en Zwitserland. Hierin zou ik een mooi onderdeel van jullie weblog kunnen vullen. Van de voorbereidingen tot het maken van een soort dagboek tijdens de vakantie zelf.” Maxime schreef voor haar vertrek 2 blogs over de voorbereidingen op haar Tour du Mont Blanc. Het avontuur startte op 24 juli, maar eindigde veel eerder dan verwacht. Wat de reis van hun leven moest worden, werd een grote domper. Indebergen.nl sprak met een teleurgestelde Maxime.
Hoe verliep de reis naar Frankrijk?
“Het ging direct al mis met een kapot achter- en voorlicht, waardoor we 2 uur hebben gewacht in het dorpje vlakbij ons huis en we zijn geholpen door de ANWB-wegenwacht. Iets later dan gepland zijn we toen vertrokken. Onderweg ging het gelukkig allemaal goed. We zijn niet via België en Frankrijk gereden, maar door Duitsland en Zwitserland. Dit om de drukte naar het zuiden te omzeilen.“
De eerste wandeldag, hoe ging die?
“Op 25 juli zijn we om 8:30u vertrokken vanuit Les Houches. Na een wandeling van ongeveer 20 minuutjes kwamen we aan bij de kabelbaan Bellevue. Hier zijn we naar boven gegaan en zijn vanaf daar richting de Col de Voza gelopen. Direct hadden we al zicht op de Mont Blanc. Wat een enorm grote agressieve berg is dat zeg! Pikzwart met witte sneeuwvlekken. Ik was stiekem best wel onder de indruk. Wel had ik al vrij snel een onderbuik gevoel. Ik voelde me niet op mijn gemak en was emotioneel en gestresst.”
Wat vervelend, dit had je natuurlijk nooit verwacht...
Nee, geen moment. Uiteindelijk kwamen we na ruim 8 uur aan in Les Contamines-Montjoie, hier hadden we achteraf ook met het openbaar vervoer kunnen komen. Ter plaatse hebben we contact gehad met ons thuisfront. De wandeling was echt te zwaar en ik had geen vertrouwen meer in de rest van de tocht. Toch hebben we besloten om door te zetten tot onze eerste hut. We hebben in de stromende regen de bus gepakt en zijn in ongeveer 20 minuten naar de start van de Tour du Mont Blanc gebracht. Hier begon de tocht met een beklimming van 45 minuten waarin je 300m steeg. Het was een steile klim recht omhoog. Om 19:00u kwamen we aan bij de Refuge Nant Borrant. Helemaal gesloopt en vermoeid.”
Hoe was de eerste nacht in de berghut?
“De refuge zag er netjes uit. Het was er gezellig ingericht en het zat vol. De wc’s en douches waren gedeeld en er waren 3 slaapzalen. In de slaapzalen pasten ongeveer 7 á 8 personen. Wij sliepen samen met 2 Canadezen en 2 Fransen. Dat was super leuk. Tijdens het eten zaten we naast een man uit Stockholm, die de Tour du Mont Blanc in zijn eentje ging lopen. Hij had dezelfde wandeling naar de berghut gemaakt als wij. De mensen van de refuge waren enorm aardig en het eten was simpel, maar prima. De hele refuge was rond 21:30 uur stil en we waren zelf ook moe, dus sliepen snel. Morgen zouden we wel verder zien.”
En wat hebben jullie de volgende dag besloten?
“Het was duidelijk, dat we niet wilden doorlopen. Het zou namelijk alleen maar zwaarder worden, dus dat was geen optie meer. We zijn terug gegaan naar Les Houches en hadden besloten de geboekte hutten met de auto af te gaan, dit zou mogelijk zijn. Na wat zoeken zijn we bij de Refugio Monte Bianco in Italië aangekomen. De eigenaar keek ons wat raar aan, omdat hier eigenlijk alleen maar wandelaars komen. Twee redelijk uitgeruste mensen die met de auto kwamen was natuurlijk wat gek. De volgende dag zijn we naar Courmayeur gegaan en hebben daar op een terras gezeten en de plaats bekeken. Bij ons beiden heerste toch een beetje zo’n teleurgesteld gevoel: het hoefde allemaal niet meer zo. We hebben toen de knoop doorgehakt om de vakantie niet zo verder vervolgen met de auto. Het was niet echt rustgevend en het zou ons geen vakantie gevoel geven.”
Hoe zijn jullie uiteindelijk in Oostenrijk beland?
“Vanuit Nederland hebben mijn ouders geregeld dat we nog een paar dagen in Oostenrijk konden gaan vertoeven in een all-inclusive hotel. In Oostenrijk zijn we naar Seefeld geweest, naar de Kristallenwelten en we hebben sneeuwballen gegooid op de Stubaier Gletscher. Het was alsnog nog erg leuk in Oostenrijk maar het echte vakantiegevoel heb ik niet helemaal meer kunnen krijgen. We zijn teleurgesteld, maar het was uiteindelijk nog verstandig dat we niet zijn doorgelopen.”
Wat een enorme teleurstelling…
“De Tour du Mont Blanc was te hoog gegrepen voor ons en we hadden meer moeten trainen. We zijn daarom van plan om het op te gaan bouwen met makkelijkere trektochten in Oostenrijk, Duitsland of misschien wel IJsland. We vonden het lopen met backpack namelijk wel erg leuk en het had wel echt iets. Al met al een onstuimige vakantie die we toch redelijk goed hebben kunnen laten aflopen.”
Indebergen.nl wenst Maxime sterkte met het verwerken van deze teleurstelling. We hopen dat je liefde voor de bergen nog steeds groot is en zouden het leuk vinden in de toekomst weer avonturen van je te delen op onze website.
Over Miranda
Miranda is dol op de Alpen en is hier ook regelmatig te vinden. Zowel in de zomer als in de winter. De perfecte vakantie bestaat voor haar uit bergen, water, actie, relaxen, een goed boek en heerlijk eten. Haar avonturen op het water, de mountainbike, de motor of te voet deelt ze in haar blogs.