Een alm is een relatief vlakke plek in de bergen, waar vee graast en je prachtig kunt wandelen. Op deze bergweides zijn vaak authentieke hutten te vinden om in alle rust de bergen te aanschouwen en van lokale specialiteiten te genieten. Een alm mag echter pas alm genoemd worden, wanneer het aan een belangrijke voorwaarde voldoet: er moet vee aanwezig zijn dat wordt gebruikt voor dierlijke producten als melk, kaas en vlees. Almen zijn niet weg te denken uit het berglandschap in de Alpen.
Langzaam schijnt de zon tussen de bomen door en komt het einde van het bos dichterbij. Vervolgens openbaart zich een prachtig bergpanorama. Een grote groene vlakte met een traditionele berghut, waar rook uit de schoorsteen komt en daaromheen imposante bergen. Een paradijs voor bergliefhebbers en wandelaars. Veel mensen zullen dit plaatje in hun hoofd hebben, wanneer ze aan een alm denken.
Veel belangrijker is dat er ook dieren op de bergweide te vinden zijn. Het vee moet in de zomer minstens 60 dagen op de alm te vinden zijn, wil de boer aanspraak maken op een premie. Daarnaast moeten de dieren gebruikt worden voor producten als melk, kaas en vlees. Een kinderboerderij komt hiervoor niet in aanmerking. De ‘melkkoe almen’ worden onderscheiden in ‘Melkamen’ en ‘Sennalmen’. Op een melkalm worden de koeien gemolken, waarna de melk naar het dal wordt getransporteerd. Op een Sennalm wordt de melk direct verwerkt tot bijvoorbeeld kaas of boter. Op een alm kunnen ook schapen, paarden, geiten of een combinatie van vee worden gehouden.
Het verschil tussen almen zit ook in de organisatiestructuur. Een alm kan in handen zijn van een boer, of het eigendom zijn van de lokale gemeenschap. Wanneer de gemeente het stuk grond bezit, maken vaak meerdere boeren gebruik van het stuk landschap. De boeren moeten hiervoor ‘Alpungsgeld’ betalen, maar hebben het voordeel dat hun vee in de bergen kan grazen, niet bijgevoerd hoeft te worden en gezond blijft door het vele bewegen. Ter vergelijking: in het dal zijn er 7 verschillende kruiden/bloemen te vinden per vierkante meter en op de alm wel 60 tot 70! En dat proef je uiteindelijk natuurlijk terug in de kaas of het vlees!
Thijs verkent de bergen in de zomer het liefst op de racefiets. De schoonheid van het landschap en de strijd aangaan met de berg zijn aspecten waarvoor hij graag afreist naar de Alpen. Naast het beklimmen van bekende Alpenreuzen als Alpe d’Huez, Col du Galibier en Mont Ventoux fietst hij ook graag in de heuvels van Zuid-Limburg.
