Klimmen in Livigno: Larix Park

Het Larix Park ligt op 10 minuten afstand van het centrum van Livigno in een groot lariksbos. Het klimpark beschikt over 6 verschillende routes, die qua moeilijkheidsgraad en hoogte behoorlijk van elkaar verschillen.

De routes worden aangeven door middel van een kleur:

• Paars: een eenvoudige tokkelbaan van 2 meter lang voor de allerkleinste avonturiers vanaf 2 tot en met 7 jaar. Hier kunnen ze onder begeleiding van een volwassene hun eerste tokkelervaring opdoen.
• Groen: een spannend parcours voor kinderen die minimaal 120 cm zijn en niet bang voor hoogtes tot 2,5 meter. Ze overbruggen 9 obstakels.
• Blauw: hier worden 11 obstakels overbrugt op een hoogte tussen de 2 en 5 meter. Kinderen dienen minimaal 140 cm groot te zijn voor dit parcours.
• Oranje: een parcours waar je vooral veel over tokkelbanen zweeft en de nieuwe attractie QUICKjump kunt uitproberen. Je zweeft hier tussen de 2 en 13 meter boven de grond. Minimale lengte is ook hier 140 cm.
• Rood: op deze baan heb je lef nodig. Je overbrugt 14 obstakels die meer armkracht en balans vergen. Tevens moet je hier geen hoogtevrees hebben, want je gaat tot wel 10 meter hoog! Ook hier dien je weer minimaal 140 cm groot te zijn.
• Zwart: dit is het pittigste en moeilijkste parcours van het Larix Park. Je dient minimaal 170 cm groot te zijn om de 14 obstakels te kunnen overbruggen die zich tussen de 6 en 17 meter hoogte bevinden.

Het is einde van de middag als we arriveren in het Larix Park. We krijgen een helm en klimgordel en gaan vervolgens naar het korte oefenparcours. Hier legt de instructeur uit hoe we ons moeten zekeren en hoe het tokkelen in z’n werk gaat. Na even oefenen is het tijd voor het echte werk: we beginnen meteen maar met de rode route. Ik heb normaal gesproken geen hoogtevrees op een berg of in een lift, maar hier hoog tussen de bomen merk ik dat ik niet al teveel naar beneden moet kijken. Concentratie en gaan! Ondanks dat ik het soms best spannend vind, geniet ik volop van dit ‘aapje spelen’ in de bomen. Ook heb ik meteen wat armtraining. Het ene obstakel is lastiger dan het andere, bij sommige stappen zou ik graag willen dat m’n benen een paar centimeter langer waren geweest.

Nadat we rode route hebben afgerond, gaan we een rondje tokkelen op de oranje route. Dit is echt heerlijk! Lekker zweven tussen de bomen, en het kost allemaal geen kracht. Dan komt de keuze: doortokkelen op de baan, of de afslag nemen richting de QUICKjump. Tuurlijk nemen we de nieuwe QUICKjump, we zijn toch zeker geen watjes? Eenmaal aangekomen op het platform van de jump zien we een stoere Italiaan staan. Hij durft niet te springen en spreekt allerlei woorden uit, die hij van z’n moeder vast niet mocht gebruiken toen hij klein was. Het is eigenlijk best lachwekkend. Een instructeur klimt naar boven en spreekt de man rustig toe. Na ruim 10 minuten gaat ie dan uiteindelijk toch. Ondertussen heb ik de tijd gehad om naar beneden te kijken. Oei, ik weet niet hoe hoog dit precies is, maar het ziet er heel erg hoog uit!

De instructeur klikt me vast aan de QUICKjump en geeft me de tip: “Neem een grote stap en schreeuw je angst eruit”. Zo gezegd, zo gedaan. Het hele Larix Park kan mijn schreeuw horen als ik de diepte in stap. Eenmaal beneden denk ik: “Was dat het nou? Viel best mee…”. Tijd voor een tweede jump of de zwarte route hebben we helaas niet, aangezien het Larix Park Livigno gaat sluiten. Zo kom ik toch stiekem onder die moeilijkste route uit. Officieel ben ik trouwens ook te klein voor de zwarte ;-)

Klik hier voor meer informatie over het Larix Park in Livigno >