Koeien dragen een bel, omdat de dieren zo makkelijker vindbaar zijn voor de boeren, herders en herderinnen. Het dragen van een bel is een eeuwenoude traditie die niet meer weg te denken is uit de Alpen. Tijdens een wandeling hoor je het geklingel van de bellen al van ver en met een beetje mazzel is het geluid zelfs in het dal te horen. Iedere zomer kun je bij een gezellige berghut uren zitten kijken naar de grazende koeien op de groene almen vol met bloemen. In dit artikel neem ik je daarom graag mee naar de wereld van koeien in de Alpen.
Dat koeien een bel dragen in de bergen stamt af van een eeuwenoude traditie. Zonder de moderne faciliteiten van nu is het een behoorlijke klus om alle koeien weer terug te vinden. Door het dragen van een bel werd de koe herkenbaar voor de herder/herderin. De koebellen komen in allerlei soorten en maten. Ondanks het feit dat het dragen van een bel een eeuwenoude traditie is, is niet iedereen het daar mee eens. Diverse dierenactivisten eisen zelfs dat de bel verboden wordt. Volgens hen is de bel veel te zwaar en komt er een te hoge decibel frequentie vrij tijdens het klingelen. Om die reden is de koebel in bepaalde streken van de Alpen verboden. Voor diegene die niet zonder het geklingel kunnen, zijn er gelukkig genoeg souvenirwinkeltjes waar de bellen in alle soorten en maten verkocht worden. Leuk voor thuis!
Zodra de laatste beetjes sneeuw zijn weggesmolten, de dagen langer worden en het gras op de bergweides weer helemaal groen gekleurd is, trekken duizenden koeien en ander vee met hun herders en herderinnen naar de bergen. De hele zomer door zorgen zij ervoor dat de koeien worden gemolken, naar een andere bergweide worden gedreven en dat er kaas, boter en andere zuivelproducten gemaakt worden. Vaak hebben ze daarbij het vee van meerdere boeren onder hun hoede. De hele zomer wordt er hard gewerkt en heb jij de mogelijkheid om dat van dichtbij te bekijken (en proeven) in de berghutten. Er lopen vaak prachtige wandelingen naartoe en als je de berghut eenmaal hebt bereikt, geniet je van de lekkerste huisgemaakte specialiteiten. Bij sommige berghutten is zelfs een rondleiding mogelijk.
Het grazen van de koeien op de bergweides doet de smaak van de producten die daaruit voortvloeien sterk ten goede. Door een natuurlijke mengeling van kruiden en vers gras krijgen de vlees- en zuivelproducten hun karakteristiek smaak en dat proef je. Ieder Alpenland heeft zo haar eigen kazen en de lekkerste gedroogde worsten. Uiteraard niet alleen verschillend per land, maar ook per regio en zelfs per alm. De producten worden gemaakt op de alpenweides door de herders en herderinnen, maar ook in het dal. Genoeg mogelijkheden om te proeven en om de producten zelf in te slaan.
Als de zomer eenmaal ten einde komt en de dagen steeds korter worden, dan wordt het tijd dat de dieren de Alpenweides verlaten en terugkeren naar hun stallen. Een eeuwenlange boerentraditie die daar bij gepaard gaat is Almabtrieb, ook wel ‘Viehscheid’, Älplerchilbi of in het Frans als ‘Désalpe’. Het is een festival waarbij men viert dat het vee in goede gezondheid is terug gekomen en daarbij wordt de schepper bedankt. Duizenden koeien worden versierd met bellen en dragen grote hoofdtooien. De herders en herderinnen keren samen met het vee terug en het is één groot feest in de dorpen. De festivals vinden tussen september en oktober plaats en zijn de moeite van een bezoek meer dan waard.
De bergen hebben iets magisch en dat is een gevoel dat iedere keer weer naar boven komt als Florien er is. Jaloersmakende momenten vergeleken met hier, want waarom hebben wij geen bergen? Ze is voornamelijk 's winters in de Alpen te vinden, maar ook in de zomermaanden wil Florien nog meer magische plekken ontdekken in de bergen.
