Arlberg Trail: 3-daagse hike voor sportieve wandelaars

Over de Arlberg Trail

Na een flinke voorbereidingstijd werd de Arlberg Trail in de zomer van 2021 officieel geopend. Het eerste jaar was de trail direct een succes. Feit is dat steeds meer wandelaars op zoek zijn naar een uitdagende sportieve meerdaags tocht. Persoonlijk sprak de wandeling mij ook direct aan. Ik ken de Arlberg regio vooral in de winter, maar kon me voorstellen dat het hier in de zomer ook waanzinnig mooi is om te wandelen. En dat je overnacht in de dorpen en niet ergens in de bergen, vind ik echt een pré.

Luxe wandelen: overnachten in hotels en bagagetransport

Hoe charmant en authentiek een berghut en de sfeer daarvan ook kan zijn, ik slaap er meestal beroerd en tijdens een lange-afstandswandeling is een goede nachtrust wel heel fijn. Het fijne aan de Arlberg Trail is dat je overnacht in de verschillende dorpen: St. Anton, Stuben en Lech. Je kunt natuurlijk zelf je accommodaties reserveren, maar er is ook een pakket te boeken waarbij je hotels gereserveerd zijn en je bagage van het ene naar het andere logeeradres gebracht wordt. Je loopt overdag dus alleen met een dagrugzak en ’s avonds staat je bagage in het nieuwe hotel. Een absolute luxe hike dus!

St. Anton am Arlberg: ons startpunt van de Arlberg Trail

We kwamen op zondag begin van de avond aan in St. Anton, waar we inchecken in het hotel. We hebben gekozen voor de meest luxe variant van de pakketten die je kunt boeken voor de Arlberg Trail, de Komfort Plus. Dit betekent dat we in een echt verwenhotel zitten, 4-sterren superior met uitgebreide wellness en zwembad. Helaas hebben we daar geen tijd meer voor, dus hup richting het diner, daarna de dagrugzak voor morgen inpakken en op tijd onder de wol. Een volgende keer zou ik wel ervoor zorgen lekker vroeg aan te komen in het hotel, zodat we heerlijk nog even kunt ontspannen en genieten van de luxe.

De eerste etappe van St. Anton naar Stuben

De dag begint met een ontspannen ritje in de Galzigbahn, waar de trail boven bij het bergstation daadwerkelijk begint. Via een gemakkelijke weg gaat het pad bergaf langs de mooie Maiensee naar St. Christoph. Hier steek je de weg over en begint de eerste lange klim van de Arlberg Trail. We hebben mazzel, want het is prachtig weer, maar ook flink warm. Het is dus behoorlijk zweten omhoog. Het eerste deel van de klim vind ik eigenlijk het minst mooie gedeelte van de hele tocht; je hoort continu de weg waar auto’s over rijden, wat een beetje jammer is. Maar de beloning komt hierna: de Berggeistweg richting de Kaltenberghütte. Je komt op een gegeven moment op een kruising waar je ook in twee uur naar deze hut kunt wandelen, maar mijn tip: doe dit niet, want de Berggeistweg met overweldigende uitzichten wil je echt niet missen. Ook al is deze een uurtje langer.

Lange afdaling naar Stuben

De Kaltenberghütte ligt prachtig en een pauze hier is dus een absolute aanrader. Hierna hoef je ‘alleen nog maar af te dalen’ naar Stuben, maar dit is nog een flink eind! Het pad gaat in het begin gemoedelijk omlaag, maar wordt steeds steiler. Het is dus geconcentreerd lopen tot je het knusse en sfeervolle Stuben bereikt. Wij logeren in het Das Johann en dit is echt een supermooie accommodatie. Oud gecombineerd met modern, de inrichting is prachtig en uniek. Waar je ook kijkt, je ziet steeds weer andere mooie details. Richard hopt nog even snel de sauna in en ik ontspan lekker op de kamer. Het eten ’s avonds lijkt eenvoudig, maar is gemaakt met pure ingrediënten en zeer smaakvol. Voldaan liggen we op tijd onder de krakend witte dekbedden: wat een heerlijke eerste dag wandelen was dit!

De tweede etappe van Stuben naar Lech am Arlberg

Na een heerlijk ontbijt, laten we onze bagage weer achter bij de receptie en stappen we naar buiten waar de lucht wederom strakblauw is. De etappe begint rustig over een breed pad, maar na een kwartiertje klimmen we steil omhoog door het bos richting de Flexenpass. Vervolgens lopen we ontspannen verder naar Zürs over een gemakkelijke weg die redelijk vlak loopt. Eenmaal aangekomen in het dorp gaan we met de Seekopfbahn omhoog naar 2212 meter. Aanvankelijk hadden we nog het idee misschien nog wel eens een lift over te slaan, maar dat idee laten we snel gaan: we klimmen zo ook al genoeg. En vanmiddag op tijd genieten van de luxe van het hotel is ook een erg aantrekkelijk idee.

Af en toe best pittig

We drinken even wat bij het Panoramarestaurant bij de Zürsersee. Het is nog te vroeg voor de lunch, dus ik koop een pretzel voor later op de dag. Dat moet genoeg zijn, samen met wat energierepen, om Lech te halen vandaag. Vanaf de turquoise Zürsersee klimmen we omhoog naar Madjochloch dat op 2450 meter hoogte ligt. De tweede klim van vandaag is ook weer een pittige, maar het is ook weer erg warm dus heeft ook meegespeeld. Ik vind dat wel echt opvallend tijdens de Arlberg Trail: steeds weer klimmen, afdalen, klimmen en afdalen, maakt dat de wandeling best pittig kan zijn. Ook het eerste gedeelte van de afdaling naar Lech dat 1000 meter lager ligt, is technisch best uitdagend. Hoge afstappen, veel lossen stenen en het pad is behoorlijk steil. De Arlberg Trail is duidelijk een wandeling voor ervaren bergwandelaars. Om 15.00 uur bereiken we het hotel in Lech, waar we 20 minuutjes later heerlijk in de tuin op een ligbed genieten van de zon! De combi van wandelen en wellness bevalt erg goed!

De derde etappe van Lech naar St. Anton

De laatste etappe wordt gezien als de Koningsetappe van de Arlberg Trail, maar deze is tevens ook de meest zware. Dit komt door een enorme klim aan het einde van de dag, maar ook omdat je een lift moet halen die je terug naar St. Anton brengt en die uiterlijk om 16.30 uur voor het laatst gaat. Mis je deze lift, dan krijg je nog eens twee tot drie uur extra afdalen cadeau. Keurig op tijd staan we dus om 08.30 uur bij de eerste lift in Lech naar de Rüfikopf (2350 meter hoogte), zodat we ‘alle tijd’ hebben vandaag. En eerlijk is eerlijk, van de eerste tot de laatste meter is deze etappe fantastisch! De afgelopen dagen waren we al diep onder de indruk van de natuur en het berglandschap, maar deze dag doet hier nog een schepje bovenop. Wauw! Al redelijk snel bereiken we de Stuttgartner Hütte en hoewel het nog veel te vroeg is voor de lunch, bestellen we hier toch een portie Momo: een heerlijke specialiteit van de uit Nepal afkomstige uitbaters van deze hut.

Eindigen met een lange moeilijke klim

Daarna volgt de tweede klim van de dag en een hele, hele lang afdaling. Eigenlijk zie je al vanaf het begin van de etappe het einddoel van de dag: de Valluga, maar tijdens deze laatste afdaling denk je soms wel even: oef, wat gaan we ver naar beneden! De Valluga wordt steeds hoger, dat moeten we straks weer allemaal klimmen. En dat klopt, voor we de Valluga bereiken moeten we nog zo’n 700 hoogtemeters de lucht in. En steil ook! Na een uur klimmen bereiken we een van de mooiste bergmeertjes die ik ooit gezien heb. Hier houden we een korte stop (helemaal alleen!) en eten we onze meegebrachte broodjes op, voor we aan het laatste stuk beginnen. Een steile klim over keien en stenen. Uiteindelijk bereiken we de Valluga lift ruim een uur voor sluitingstijd. We gaan nog even met de kleine gondel helemaal naar de top om te genieten van het uitzicht daar en te zien waar we helemaal vandaan zijn gekomen vandaag: wauw, wat een eind! Daarna nemen we de lift naar beneden en gaan de voetjes omhoog in hotel, wat een waanzinnig mooie wandeltocht was dit!

Tips voor de Arlberg Trail

• Hoewel je in alle dorpen kunt starten met de Arlberg Trail, is St. Anton in mijn idee echt de beste startplaats. De wandeling is dan goed opgebouwd, waarbij de tweede wandeldag wat korter is en je de langste en zwaarste etappe op de laatste dag hebt. Je bent dan al lekker ingelopen.
• In totaal maak je gebruik van vijf bergliften tijdens de Arlberg Trail. Deze heb je eigenlijk ook meestal wel nodig om de etappe daadwerkelijk te kunnen halen. Je kunt een liftticket kopen die je toegang geeft voor alle vijf liften. In 2023 kostte deze liftpas € 58,-.
• Zorg ervoor dat je lekker uitgerust en fit aan de eerste etappe begint. Wij waren de twee dagen voor de eerste etappe behoorlijk actief aan het klettersteigen; heel leuk, maar de dag voor vertrek hadden we beter gewoon lekker niks kunnen doen. Dat hadden onze benen wat leuker gevonden, denk ik.
• De etappes zijn heel verschillend opgebouwd, waarbij je soms op één dag meerdere keren stijgt en daalt. Het is fijn om je hier van tevoren goed in te verdiepen, zodat je weet wat je te wachten staat en niet verrast wordt door (weer) een klim.
• Op elke etappe ligt minimaal één berghut, maar heel veel keuze is er niet en je bereikt de berghutten ook niet altijd rond lunchtijd. We waren twee keer ver voor lunchtijd en een keer heel laat bij de hut. Daarom is het verstandig ook zelf voldoende eten en drinken mee te nemen, zodat je kunt eten wanneer je wilt en dit kunt aanvullen met een pauze in de hut.

Conclusie: absolute aanrader voor sportieve hikers!

De verwachtingen van de Arlberg Trail waren vooraf hoog, en het berglandschap, de natuur en de individuele wandelingen hebben dit zeker overtroffen! Met gemiddeld 1000 hoogtemeters per dag en maximaal 16 km, maakte ik me vooraf totaal niet druk over het niveau van de wandelingen, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik de gehele trail een stuk pittiger vond dan gedacht. Dit zat ‘m bij ons misschien gedeeltelijk in het warme weer, maar zeker het meermaals klimmen en dalen op een dag vond ik soms best zwaar. De combinatie met fijne hotels en geen grote rugzak meesjouwen, was echt de kers op de taart van de Arlberg Trail. Ik zou ‘m zo weer lopen!